Yıllarca evden çıkmamamıştı... Engellerini aşıp milli takıma girip kürsüye çıktı
Tekirdağ'da yaşayan 31 yaşındaki bedensel engelli genç bocce sporu ile hem hayata sarıldı hem de milli takıma girerek kürsüye çıkmayı başardı.
Tekirdağ'ın Çorlu ilçesinde fabrikada çalışan Sami ve Şaduman Coşkun çiftinin doğuştan bedensel engelli oğulları Yücel Coşkun, yıllarca evine kapalı olarak yaşadı. 5 yıl önce Çorlu Gençlik ve Spor Bedensel Engelliler Kulübü ve Bocce Milli Takım Antrenörü Gamze Çelikkıran ile tanışan Coşkun, spora başladı.
Bocce ile hayatının değiştiğini söyleyen Yücel Coşkun, "Hocam beni gördü, evden hiç çıkmıyordum. Bana böyle bir branş olduğunu söyledi. İlk başta biraz tereddüt ettim gelmekte. Ama arkadaşlarımı gördükçe, tanıdıkça bu sporu daha çok sevmeye başladım. Bir yıllık antrenman sonucunda 2022 yılında ilk Türkiye şampiyonasına gittiğim zaman orada yeni yeni arkadaşlar, değişik arkadaşlar gördükçe daha çok hevesim geldi ve heyecanlandım. İlk turnuvamda iyi bir derece alarak, döndük. Milli takım kamplarına seçildim, 4 şehir gezdim ve o yazı çok yoğun geçirdim. Geçen nisan ayında Kocaeli'nin Gebze ilçesinde gerçekleşen Türkiye Bocce Şampiyonası'nda Türkiye 2'nciliğini kazandım" diye konuştu.
Engellileri kolay bir hayatı olmadığını söyleyen Coşkun, "Bocce çok zor bir spor. Engellilerin kolay bir hayatı yok zaten. Benimki de kolay değildi ama ben zoru seviyorum. Benim bir de değişik atış sitilim var. Ben onun için çok çalıştım, hocamla aylarca uğraştık. Aylarımızı harcadık diyebiliriz. Şimdi hedefim, Avrupa'da şampiyon olmak" diye konuştu.
Çorlu Gençlik ve Spor Bedensel Engelliler Kulübü ve Bocce Milli Takım Antrenörü Gamze Çelikkıran, "Yücel, çok özverili, disiplinli aynı zamanda da aşırı istekli. Zaten diğer engellilerden onu farklı eden, bu branşta aşırı istekli olması. İlk tanıştığımızda bu branşı ona tanıtırken tabii ön yargılıydı. Hiç evden çıkmamış, sosyalleşmemiş ve karşısında bir hoca çıkıp, branşı anlatıyor. Bilmediği bir konuda biraz daha ön yargılıydı ama Yücel'le göz göze geldiğimizde bu işi çok iyi yapabileceğini anladım. Zaten çok da güzel gülüyor. Beraber daha güzel başarılar elde edelim, gözlerinin içi hep böyle gülsün diye onu evden çıkarmak amaçlı bu branşa yönlendirdim. Geldiği günden beri de çok hızlı adapte oldu. Bir konuda oryantasyonunu müthiş derecede hızlı şekilde sağlıyor. Ben bile mesela onunla ilk karşılaştığımda tavrıyla, spora geldiğindeki tavrının farkını gördüğümde, 'tamam' dedim. Başlamadan böyle bir etki etti. Başlattığımızda, 'bu çocuk çok daha iyi yol alacak' diye düşündüm. Böyle düşündüğünüzde siz de antrenör olarak kendinizi istekli buluyorsunuz, daha çok çaba gösteriyorsunuz. Çünkü bu branşı yapmak diğer antrenörlerden şöyle farklı kılıyor; işiniz iki katı fazla" dedi.