Dokunulmazlık için Gül üzerinden uyarı

Ankara Başsavcılığı’nın Refah Partisi’yle ilgili kayıp trilyon davasında 11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül hakkında verdiği takipsizlik kararı, Cumhurbaşkanı ve bakanların yargılanma esaslarıyla ilgili tartışmalara ışık tutuyor.

Gerekçede cumhurbaşkanlarının görev sürelerinin tamamlanmasının ardından, işledikleri kişisel suçlardan yargılanabilecekleri ve dokunulmazlık sürecinde zamanaşımı süresinin işlemeyeceği hatırlatıldı. Ankara Başsavcılığının 4 Aralık tarihli takipsizlik kararında Anayasa’ya göre, cumhurbaşkanının da kişisel suçlarından sorumlu olduğuna dikkat çekildi ve özetle şöyle dendi:

“GÖREVDEYKEN OLMAZ”

“Ceza hukukunun en temel prensiplerinden birisi olan ‘ceza kanunlarının eşitliği ve mecburiliği ilkesi’ uyarınca her gerçek kişi gibi Cumhurbaşkanının da kişisel suçlarından dolayı sorumluluğu olduğu ve herkes gibi yargılanabileceği konusunda bir tereddüt bulunmamaktadır. Cumhurbaşkanlarının görevleri dışındaki söz, eylem ve davranışları nedeniyle hem cezai hem de hukuki anlamda sorumluluğu bulunduğu noktasında çağdaş ceza hukuku doktrininde görüş birliği mevcuttur. Devletin başının adliye binasında yapılacak bir işleme katılmasının devletin saygınlığı bakımında uygun olmayabileceği… Cumhurbaşkanlığı görevinin bu noktada bir kovuşturma engeli olduğu kabul edilerek CMK’ya göre yargılanması bakımından yasal imkansızlık bulunduğu, yargılamanın ancak dönem sonunda yapılabileceği değerlendirilmiştir.

“AMACI SADECE BUDUR”

Dokunulmazlığın amacı Cumhurbaşkanın, Bakanların ve milletvekillerinin görevlerini kesintisiz bir şekilde sürdürmektir. Mevcut anayasal sistem içerisinde Cumhurbaşkanının da sahip olduğu düşünülen ‘Cumhurbaşkanlığı Dokunulmazlığı’nın bu kurumdan faydalanan kimseleri (Cumhurbaşkanı, bakanlar ve milletvekilleri) özellikle gerçek olmayan suçlamalar ile bunların haksız sonuçlarından korumak ve böylece görevlerini kesintisiz bir şekilde yerine getirebilmelerini sağlamak amacıyla tanınmış bir teminattır. Bu içeriğiyle dokunulmazlık, sorumsuzluğunun aksine cezasızlık sonucunu doğuran bir bağışıklığı değil, sadece özgürlüğü sınırlayıcı nitelikteki ceza muhakemesi işlemlerinden geçici olarak istisna tutulmayı sağlamaktadır.”