Senem Kuyucuoğlu'ndan mektup var

Nefes alamıyorum, yutkunamıyorum. Boğazımda oturan yumru, konuştuklarım, sustuklarım, anlatmak zorunda olduklarım, hazmetmeye çalıştıklarım... Sokakta yürüyorum, yol bana yürüyor sanki ben sabit... Hastaneyi gördüm! Beni bekliyorlar.