19 Mayıs

Bu 19 Mayıs’ta halkımız Cumhuriyet’ine bir kez daha sahip çıkmıştır.

Dün Ankara’da Sıhhiye meydanından başlayarak paylaştığımız tablo görkemlidir.

Ve yalnız Başkent’le de sınırlı olmayıp, yurt genelinde de benzer şekilde yaşanmıştır.

19 Mayıslar, 29 Ekimler demokrasi pratiği açısından da önemlidir.

Demokrasi, halkın, değerleri ve hakları için seçimle sınırlı olmadan da konuşabildiği rejimdir.

İşte, dünkü buluşmalar, Cumhuriyet’e bağlılığın, demokrasiye inancın bir anlatımıdır.

Halk, kaygılıdır… Bize ait olmayan bir savaşın Reyhanlı’daki tahribini görmüştür.

Halk, tepkilidir… Atatürk’e dil uzatılmasını, hukukun siyasallaşmasını,“Anayasa işleri” başta, rejime adeta “el atılmasını” içine sindirememektedir.

Üstelik, kaybetmekten yorgun, ezilmekten yılgındır, bu halk…

Fakat, büyük çoğunluğu itibariyle, yaşadığı olumsuzluklardan Cumhuriyet’i ve gerçek demokrasiyi sorumlu tutmayacak kadar da olgun, sağduyulu ve kadirşinastır.

Günümüzde ağırlaşan sorunlar, yıllarca uygulanan hatalı politikaların sonucudur.

Köy Enstitülerini, Halkevlerini yok-eden, toprak reformunu doğmadan öldüren geçmiş kayıpların maliyetinin üzerine,

Haksız özelleştirmeler ile iş yaratmayan bir ekonomik tablo binmiştir.

19 Mayıs’ta meydanlarda toplananlar, bu bilinçle, vatana ve emeğe sahip çıkmışlardır.

Tıpkı Cumhuriyet’imiz olmadan demokrasimizin olmayacağını bildikleri gibi…

Bu büyük buluşmadan geriye iki dipnot kaldı.

Birincisi, içinde sendikasından öğretmenlerine, kitle örgütünden derneğine çok bileşenli bir mitingde, günler öncesinden Sıhhiye meydanı için beliren odaklanmaya uyumun önemi,

İkincisi, sosyal medyada “19 Mayıs; YılMayıs, KorkMayıs, SusMayıs, Esir olMayıs” gibi harika sloganlar üreten bu zeki Ulus dururken, propaganda “satın almanın” gereksizliği…

19 Mayıs doksan dört yıl öncesinden gelen bir büyük tarihti. Bu 19 Mayıs da tarihe geçti!