Sacit Aslan ve İzzet Çapa'dan Hürriyet'e bombardıman

Saat başı değişen gündemin başımızı döndürdüğü, sıkıcı, gri bir İstanbul öğleden sonrasında, “olup biten tatsız şeylerden biraz olsun uzaklaşayım” diyerek, Sacit Abi’nin numarasını çevirdim.

“Nerelerdesin yüzüne hasret kaldık?” diye hafiften çemkirince, “Yayından yeni çıktım. Ofisteysen geliyim de karşılıklı bir ikindi kahvesi içelim’’ cevabını verdi. Yarım saat geçti geçmedi, Sacit Aslan ofiste baş köşeye kurulmuştu bile.

Tanıyanlar bilir, kendine göre kuralları, kaideleri olan şahsına münhasır özel bir adamdır. Tatlı öfkesinden nasibini almamış, başta bendeniz de dahil kimseler yoktur. Kahvesinden bir yudum içip, tam bir şeyler söyleyecekti ki gözü masada duran o günkü Kelebek’e ilişti. Hışımla çevirdi ilavenin ikinci sayfasını. Belli ki sabahın köründe bütün gazeteleri hatmetmişti çoktan. Sayfayı burnuma dayayıp “Allah aşkına gördün mü bunu İzzet!” diye bağırdı.

Abi hayırdır dememe fırsat bile bırakmadan başladı söylenmeye… “Şu Karayipler gemisi haberinin rezaletine bak! Ördek, balığı çok gördüğü zaman başını unutup kıçından dalarmış. Bunların ki de o hesap! Yahu kardeşim seni Karayipler’e kim götürdü, neden götürdü, niye yedirdi- içirdi? Burası Miami Port mu? Yoksa ordan da Bahamalara mı uçacaksın? Millet ayın sonunu zor getiriyor, sen toplasan 100 kişiyi ilgilendirebilecek bir haberi, hangi akla hizmet 400 bin satan gazetede yarım sayfa açıyorsun?

Haydi bunlar bu haltı yiyiyor, yok mudur bu heriflere sen n’apıyorsun diye soracak bir amirleri? Rahmetli Turgut Özal’ın o meşhur “Benim memurum işini bilir” cümlesini şimdilerde “Benim gazetecim işini bilir”e çevirdiler.

Tam “Abi yavaş git bunları yazarsam seninle ilgili haberlere ambargo koyarlar” demeye yeltenecek oldum, “Ulan onlar kim? Bana ekmeğimi mi veriyorlar! Ambargo koysalar ne yazar, koymasalar ne! Ben her halükarda, söyleceğimi söylerim. Sonra ciğerleri kanar. Bak şimdi gazinoculuktan gelmiş bir adam, aklına nerden esti de bir internet sitesi kurdu anladın mı? Ben kendi sözlerimi söylemek ve hakkımı savunabilmek için kurdum işte sacitaslan.com'u.’’

Hayatımın hatasını yapıp “Abi sen de bu taifeye fazla yüklenmiyor musun?” diye kendimce bir espri patlatacak oldum, anında verdi ağzımın payını.

“Şeker kardeşim, arkadaşına imla hatasız bir mektup yazmaktan aciz adamları köşe yazarı yaptılar koca gazeteye. Zaten her ne oluyorsa kendini patron yerine koyan bu köylü kurnazları yüzünden oluyor. Siz Sacit Aslan’ın adını yazsanız ne olur yazmasanız ne olur! Bu asalaklar yüzünden gazeteler de, televizyon kanalları da patronların sırtındaki kambur haline geldi.”

Oğlum İzzet, şimdi lafa girdin girdin, giremedin önümüzdeki bir buçuk saat boyunca Sacit Abi sana asla fırsat vermez, alınca sazı eline daha da kimselere bırakmaz.

Abi haydi gel, şu gazete meselesini geçelim de biraz televizyon dünyasından bahsedelim.

Kendin kaşındın, o zaman dinle! Sen ceddinin tarihini Muhteşem Yüzyıl’dan, inkilap tarihini ve Büyük Taarruzu da Binbaşı Cevdet’ten öğrenmeye kalkarsan zaten lambada gaz bitmiş demektir. Öylesine salak diziler çekiyorlar ki; ulan konuşturma şimdi beni… Elbette tarihte Kuvva-i Milliye’cilerle İttahat Terakki’ciler arasında sorun olmuştur. İyi de o böyle mi anlatılır? Yunan İzmir’i işgal ettiğinde ilk gün iki bin kişiyi katletti; nerede dizide bu sahne diye adama sormazlar mı?

Ama reytingler senin tam aksini söylüyor be abi. Mevzuyu fazla ciddiye almıyor musun? Bunlar kurgu, senaryo sonuçta.

Madem hepsi hayal ürünü, o zaman niye gerçek tarihi karakterleri kullanıyorlar? Cevdet demeyiver de efendim, Robert de! İşgalci Yunan değil, Fransız olsun. İşgal edilen yer de Anadolu değil, Cezayir olsun. Zaten senaryoyu Amerikalı’nın Homeland’inden araklamışsın. Bari çaldığın işin hakkını ver. Haa dersen ki bu millet onu da seviyor, alkışlıyor; o zaman benim de söyleceğim fazla bir şey yok. Seyretmem, pas geçerim olur biter!

DEVAMI İÇİN TIKLAYIN