Bu denklem ve bu düzen değişmeli!

Türkiye 3 lira kazanmak için 2.4 TL harcıyor (ihracatın 0.80'si ithalat)

Sonra da kazandığı 3 TL'nin 2 TL'sini lüks tüketime harcıyor...

Etti mi 2.4+2= 4.2 TL masraf! 3 TL kazançtan düş, kalır 1.2 TL.

Her çevrimde 1.2 TL borçlanıyor. 

Kazancının üçte birinden fazla!

Bu denklem değişmelidir. 

Tasarruf ve yerli ara mal ve hammadde! Çare budur...

Türkiye nüfusunun üçte biri yoksulluk sınırında, en üst ile en alt arasında 8-9 kat gelir farkı var; orta direk bel veriyor... 

Gelirde ve vergide adalet!!! Sağlanmalı; zor değil; niyet esas!

O arada, halkımızın temel gıda için kuyruklara girmesinden esinlenen kimi çevreler, devlet de IMF'nin kapısında borç kuyruğuna girsin diye pusuya yatmakta.

Bu bize reva mı?..

Oysa, devletin esenliği, halkın refahından geçer.

Devletin daha da güçlenmesi, halkın iktisadi açıdan güçlenmesine bağlıdır.

İndirin şu fahiş fiyatları, durdurun bu stokçuluğu! 

Etikete alış fiyatını ekle, son tüketim tarihine kadar zammı engelle, denetimi artır, cezayı tahsil et, 

şirketlerin değil çiftçinin vergi borcunu sil, tanzim satışları arttır, mazotu, gübreyi, ilacı tam sübvanse et..

Ve de yüreklice kamulaştırma yapılırsa, halkın yüreği yönetimle birleşir. 

Unutma, avutma, uyutma:

Bütçe de denkleşir.

Uyan Türkiye'm; canım benim, uyan:

Savaşlar çağına girdik... Suyuna, madenine, tarlana, fabrikalarına sahip çık Türkiye'm!

Değiştir değişmesi gerekeni; her şey senin ellerinde!