Van İçin Göç Çözüm Değil
Hayat tüm deneylerini Türkiye ve Türk insanı üzerinde deniyor gibi.
Bu ülkede insanlar hep yarın telaşında.
Depremler, yangınlar, sel baskınları.
Şehit cenazeleri, terör, tecavüz davaları...
Aklınıza kötülükten ne gelirse hayatımızın tam orta yerinde o var.
Bugün nasılsa bir şekilde geçecek, peki ya yarın?
Daha geçtiğimiz günlerde deprem oldu Van'da. Evler yıkıldı, hayatlar tükendi.
Fay hatları belli mi, deprem olacak mı, neden önlem alınmadı gibi soruları sormuyorum bile.
İstanbul gibi bir şehirde depreme önlem almayanlar Van gibi küçük bir şehirde neden önlem alsın?
Zaman kaybı!
Depremin üzerinden neredeyse bir ay geçecek...
Bu kadar mı zor Van’da yaşayan insanlara prefabrik konteynır yaşam malzemeleri göndermek.
Neden insanlar bu soğukta yazlık çadırlara mahkum edilir?
Neden bu devlet soğukta titreyen, içecek suyu olmayan insanların hayatlarını biraz olsun düzene sokamaz.
Valilikler aracılığı ile Van depreminde zarar gören insanlar Türkiye’nin özellikle sıcak şehirlerine sevk ediliyor. Neden İnsanlar tanımadığı yerlere göç ettirilir de başta Erzurum’daki olimpiyat tesisleri bu amaçla kullanılmaz? Devletin elindeki misafirhanelerin kaç tanesi bu amaç için kullanılıyor?
Türkiye’nin çeşitli kentlerine sevk etmek bu insanların hayatlarını kolaylaştıracak mı sanılıyor?
Kısa vadede sevindirici bir gelişme ama yine de yapmacık bir sevecenlik gösterisi gibi geliyor bana.
Bugün kolayca bir başka ile sevk edilen ve bir anlamda topraklarından koparılan insanların sevdikleri belki de hala Van’da ve zor koşullara dayanma uğraşında.
Diyelim ki 1 milyon 50.000 Vanlı başka şehirlere gönderildi...
Ya hatıralar peşinden getirilebilinecek mi?
Hiçbir insan geçmişini bırakıp gitmek istemez.
Başka ve tanımadığı bir hayat hep yabancı kılar, binalar üstüne üstüne gelir.
Her şey eğreti durur. Alışmak zordur yeni bir eve, yeni bir hayata.
Kim bırakabilir ki geçmişini. İnsan hatıraları ile bütündür.
Geçmişin acıları hayata bağlar insanı. Koparamazsınız.
Hele toprağı, bağı bahçesi varsa neden terk etsin insan…
Okulların neredeyse hepsi zarar görmüşken yeniden başlayacak olan eğitim sezonunda hangi çocuğa depremi anlatabilecek bir öğretmen? Ya da yeni sallantılara, yeni yıkımlara hazır mı okullar?
Devlet onarım yeridir, yıkılan evi, bozulan bahçeyi, onarmasını bekler insan…
Devletin sıcak ve sevecen eli kopartıp götüren değil en kısa zamanda yenisini yerine koyan olmalıdır.
Kısaca demek istediğim şudur dostlar.
Van depreminden zarar gören insanların başka illere nakil edilmesi Van depremindeki acıları hafifletir belki ama yok edemez, silemez. İnsan ektiği tarlada, biçtiği bahçede mutludur.
Dokunmayın, tamir edin ve bir sonraki afetler için önlem alın yeter!