Ermeni tiyatrocuların 43 yıldır sabit sahnesi yok

İSTANBUL (AA) - ANDAÇ HONGUR - Ermenilerin tiyatro geleneğini 1972'den beri cemaatin hayırseverlerinin desteğiyle devam ettiren, 4 yıldır Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan aldığı ödenekle güçlenen Anahit Varış-Hermon Varış Tiyatro Topluluğu, sabit bir sahneleri olmamasına rağmen her yıl yeni oyunla izleyicilerle buluşuyor. 

Topluluk, bu yıl Kirkor Dinçkayıkçı'nın yönetmenliğini, kurucularından Anahit Varış'ın prodüksiyonunu yaptığı, Louis de Funes'in filminden uyarlanan "Şaşkın Baba" oyununu, salı ve cuma günleri Getronagan Lisesinden Yetişenler Derneği sahnesinde ücretsiz sahneliyor. 

Eşi Hermon Varış'ın vefatının ardından çalışmaları yürüten Anahit Varış, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 1972'den bu yana faaliyetini sürdüren tiyatro grubunun, 1997'de Anahit Varış-Hermon Varış Tiyatro Topluluğu adını aldığını belirtti.

Başlangıçtan bu yana kesinti olmaksızın her yıl yeni oyun sergilediklerini anlatan Varış, Haldun Dormen'in katkısıyla Taksim'deki Atatürk Kültür Merkezi'nde (AKM) Hisseli Harikalar Kumpanyası'nı sahnelediklerini, bunun yanı sıra Los Angeles ve New York'ta oyunlarını sergilediklerini söyledi.

Varış, insanlar gülmek istediği için komedi tarzı oyunlar sahnelediklerini ifade ederek, oyun seçimlerini de kadroya ve oyunculara göre yaptıklarını anlattı.

Anahit Varış, "Biz devamlı yer değiştiririz. Uzun seneler Şişli Belediyesi'nin katkılarıyla belediyeye ait binalarda, Hadi Çaman'ın tiyatrosunda, Feriköy'deki Dormen Sahnesi'nde oyunlarımızı sergiledik. Sabitlenmek istiyoruz ama olmuyor" diye konuştu.

Topluluk üyelerinin asıl işlerinin oyunculuk olmadığını belirten Varış, şöyle devam etti:

"Herkesin kendi işi var. Gündüzleri başka işlerde çalışıp, akşamları saat 20.00'den sonra toplanıp prova yapar, oyunlarımızı oynarız. Herkesin bir işi var. Gerçek bir amatörüz. Gelenekten fazla sevgi bizi bu işe bağlıyor. Herhangi bir profesyonel tiyatroya gittiğinizde kostümcüsü, dekorcusu, ışıkçısı, bir sürü çalışanı vardır. Burada bunların hepsini biz yapıyoruz yani imece usulü çalışıyoruz."

Ermeni cemaatinin oyunlarına yoğun ilgi gösterdiğini ve oyunları takip ettiğini belirten Varış, "Oyunlarımızı Türkçe oynuyoruz. Hem gelenler hem oyuncular daha rahat ediyor. Çünkü gelenler sadece Ermeniler değil, arkadaşlarımız, dostlarımız, ahbaplarımız da geliyor. Türkçe oyunlarla daha fazla insana ulaşabiliyoruz" dedi.

Toplulukta yer almak için Ermeni olma şartı aranmadığının altını çizen Varış, "Tiyatroyu seven kim olursa, onun için yerimiz var" ifadesini kullandı.

- "Güzel kızlarımız var ama jönde sıkıntı yaşıyoruz"

Yönetmen Kirkor Dinçkayıkçı da tiyatronun kökünün Pangaltı Lisesinden Yetişenler Derneği Tiyatrosu'ndan geldiğini belirterek, "Bizde tiyatro bir kök, atalardan geliyor ama dernek tiyatroları, okul derneklerinin tiyatroları özellikle hep bir altyapıyı oluşturmuştur. Pangaltı Lisesinden Yetişenler Derneği Tiyatrosu çok oyuncu, yönetmen yetiştirmiştir" dedi.

Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan 4 yıldır ödenek aldıklarını hatırlatan Dinçkayıkçı, öncesinde ise Ermeni cemaatinin hayırseverlerinden tiyatroya katkıda bulunmalarını istediklerini ve onlardan destek aldıklarını ifade etti. Dinçkayıkçı, tiyatro topluluğunda ücretli çalışan kimse olmadığını vurguladı.

Dinçkayıkçı, topluluktaki herkesin gönülden çalıştığını vurgulayarak, "Bu yıl 11 kişi emek veriyor. Işıktan anlayan eş dost, ahbaptan profesyonelce bu işi bilenlerden yardım alırız. Dekorları oyuncular anonim olarak hazırlar. Bu yılki oyunun dekorunu hazırlamak için Dolapdere, Eminönü her yeri dolaştık" diye konuştu.

Sanat camiasından oyuncuların, yönetmenlerin oyunlarına olumlu eleştiriler yaptığını ve onları "profesyonel" olarak tanımladığını belirten Dinçkayıkçı, şunları söyledi:

"Biz adaptasyon oynuyoruz. Oyunları Ermeni toplumuna uygun, toplumumuzun daha çok gülebileceği tarzda esprileri de içine katarak adapte ediyoruz. Mesela karakterlerimiz hep Ermenidir, Gelen Ermeni seyirci de ayna görür karşısında, en çok da ona güler belki."

Dinçkayıkçı, gençlerin ilgisizliğinden yakınırken, "Amatör grup olmanın sıkıntısı şu; gençler 3-5 yıl tiyatroya devam ediyor, daha sonra evleniyor. Evlenince eşi eğer grubun içinde değilse, gruptan ayrılıyor. Jön bulamıyoruz. Güzel kızlarımız var ama jönde sıkıntı yaşıyoruz" diye konuştu.